Karanlıkta ışığın parlıyor

Bilmiyorum nereden geliyor

Çok yakındaymış gibi geliyor

Oysa o kadar uzak ki

Adını bile bilmiyorum

Ama ne olursan ol

Parla, parla küçük yıldız.

(Eski İrlanda çocuk şarkısı)

      Kimisi için bir umut, kimisi için umutsuzluk. Kimisi için neşe, kimisi için hüzün. Belki de kimisi için sadece yanıp sönen bir ışık kaynağı. Hatta belki bir başkası için bir din. Her gün buğulanmış penceremden baktığım yıldızlar ne kadar da uzakta. Belki yakında ama bilemiyoruz. Küçük bir çocuk için ne kadar yakın görünür yıldızlar. Fakat bir astronot için ne kadar uzak. Küçük çocuk elini kaldırsa o yıldızı alacak ve onunla oyun oynayacak. Fakat astronot için o kadar uzakta ki onun yanından asla geçemeyecek. Bir astrolog için yıldızlar belki astronotun umduğundan daha yakın, ama ölmüş bir ruhtan daha yakın olamaz. Belki de birleşmiş kalpler için ne o kadar yakın ki yıldızın ışığında eriyip gidecekler. Belki de ayrılmış sevdalar için o kadar uzak ki bir daha asla yıldızın hafif göz kırpması ışığını göremeyecekler. Belki de bir başkası için çok anlamsız yıldızlar, pahalı marka bir telefondan rahatlıkla bakılabilecek bir şey. Belki de bir başkası için Afrika’da çalıştığı madende yaşamak için tek sebep. Belki bir başkası için, üvey annesi tarafından evden kovulup şehrin sokaklarında yaşayan, şehrin ışıkları yüzünden göremediği bir umut. Belki de engin ormanlarda yaşayan için her gün gördüğü bir umut.

     Herkesin duyguları çok farklı. Kimi sokaklarda bir serseri, kimi çalışkan bir öğrenci kimi umutsuz bir mutsuz. Nerede bu yıldızlar? Artık görmüyor muyuz şehrin ışıklarıyla örttük mü? Belki de üvey annesi tarafından kovulan bir masal çocuğu gibi sınırlı hayatımızda bizi oyalamak için yaratılmışlardır. Belki de Allah’ın sunduğu hayatın nimetleri yıldızlar. Yıldızlar için belki de şükretmeliydik.

      Bana göre yıldızların uzaklığı her zaman hatırlamamız gereken bir imkândır. Mutlu olduğumuzda, üzgün olduğunuzda, yalnız olduğumuzda, kederli olduğumuzda, çaresiz olduğumuzda hatırlamamız gereken bir imkândır.

     Bu imkân yavaş yavaş yanıp kayboluyor kısa ömrümüzde biz fark etmesek de. Belki de buna rağmen hala insanlığımız farkına varmak için yıldızların olduğunu hatırlamak gerek.

BAHAR ULUPINAR

MERKEZ ORTAOKULU